Nieuw adres.

Het was me bij 'blogspot' een waar genoegen, maar ik heb toch maar besloten om te verhuizen en wel naa het volgende adres: http://datzalwel.wordpress.com/ Groetjes.

Stil???

Alle puppies van onze oudste dochter hebben ondertussen een fijn tehuis gekregen. Twee ervan zijn naar de Belgische Ardennen verhuist wat hele fijne wandelingen belooft. Voor een derde die bij haar stamboom de naam Daantje mee kreeg kwam een mvr kijken die een oud klasgenootje bleek te zijn van Kitty. En wat het ook speciaal maakte zij luistert naar de naam Daniélle. Van de week kwam ik even bij oudste binnen wippen en werd enthousiast begroet door mama teckel een tweedde langharige teckel en een jonge mechelse herder. Mijn dochter die de puppies toch wel een beetje miste zei. Ik wist niet dat het zo stil kon zijn in huis met maar drie honden. En dan te bedenken dat ik een echt poezen mens ben :-)) Groetjes.

Schattig!!

Onze oudste heeft een nestje ruwharige teckels. 4 Stuks. Ik raad je aan niet te gaan kijken want je gaat voor de bijl . Ze hebben dan ook een mooie stamboom.Hier zie je twee van de schatjes , en nee dit is niet haar moeder. We noemen haar voor het gemak maar tante. Dochter heeft nl zo je ziet ook nog een langharige teckel en zelfs die gaat voor de bijl voor de kinderen van haar vriendinnetje. Ergens ben ik blij dat ze niet van mij zijn want ik zou ze allemaal willen houden en daar is ons appartement toch niet de juiste plaats voor.

Groetjes.

Vervolg Lottum

Op vriendelijk verzoek hier nog enkele foto's van het rozenfestival.

Nu ik aan het plaatsen ben heb ik er eigenlijk pas erg in hoe veel foto's ik heb, en allemaal andere. Wel leuk om nog eens na te genieten. Hopelijk kunnen jullie dat ook een beetje.

Rozen.

Nooit heb ik zo veel rozen bij elkaar gezien. Ons laatste uitstapje met vriendinnen ging naar het twee jarig Rozenfestival in Lottum. Lottum dat bijna in zijn geheel bezig is in zijn bestaan te voorzien met het kweken en verhandelen van rozen overal ter wereld. Dit jaar was het festival op 10-11-12 en 13 augustus. Zaterdag hadden wij gepland en dat bleek een goede gok. Het weer was aangenaam, niet te warm niet te koud en vooral droog. Met de bus richting Venlo dan overstappen naar Lottum voor de prijs van ( lach niet, of juist wel ) van retour 4 euro. Toen namen we het voetgangers pontje over de Maas. Kosten 20 cent maar in geval van dit speciale feest nop. Het begon al op het veer dat versierd was met mooie rozen arrangementen. We zijn verder het hele dorp door gelopen waarbij er geen meter was zonder een of andere creatie met rozen uiteraard. Alle straten waren huis na huis versierd. De kerk was schitterend met in het midden de vloer als een Perzisch tapijt geknoopt met rozen. Een grote witte tent geheel in duizend en een nacht stijl. Een voetbalveld zelfs sinterklaas was er al álles van rozen. In een grote hal stonden minstens 100 allemaal verschillende rozen in vazen . Ongelooflijk hoeveel er zijn. Best vermoeid na zo'n 7 uur lopen streken we uiteindelijk terug in Venlo neer op een heerlijk terras aan het water voor een lekker dineetje zodat we na het laatste stuk met de bus al kwebbelend redelijk uitgerust weer thuis waren met op het fototoestel 205 ( bloos ) foto's. Groetjes.

Venco

Het kleine katje Venco wordt al een hele dame. Een eigenwijs donderstraaltje dat de oudere Geert - die helaas doof is geworden waarschijnlijk door ouderdom - vaak de stuipen op het lijf jaagt door onverwacht uit allerhande hoeken boven op hem te duiken. Zelfs op de kattenbak is ze niet veilig voor het speelse jonkie.Om dat Venco haar naam heeft leren kennen en daar sinds kort ook heel goed op reageert mag ze zo af en toe naar buiten. Dat ze zich zelf daar een beetje kan overschatten blijkt uit het volgende. Achter het huis staan 20 mtr hoge bomen en prachtige struiken om in weg te kruipen, wat ze prachtig vind. Toen Sandra haar riep om binnen te komen kwam ze vrolijk aan gehuppeld, om plots stil te blijven staan. Ze hoorde hoog in de bomen het gekoer van een paar duiven. Sluipend ging ze op het in de tuin staande vogelhuisje af en klom er boven op.Toen op haar achterpootjes bleef ze staan mekkeren. Het verschil was nog minstens 18 mtr. Of ze het begreep dat we haar uitlachte weet ik niet maar na enkele minuten gaf ze het toch maar op en nam ze genoegen met wat haar baasje voor haar klaar gezet had. Groetjes.

medaille

Niet dat ik een medaille heb gekregen. Maar het zal zo'n twee jaar geleden zijn dat mijn oog viel op een kleine rubriek waarin mensen hun hobby kenbaar konden maken en wat ze evt te kort kwamen van een of andere verzameling. Een mevr. uit een plaats waar ik twee keer per jaar kwam (vanwege jureren van een synchroonzwemwedstrijd) vroeg om medailles, kruisjes enz. Van dat spul had ik een behoorlijk aantal ergens ver weg in een lade liggen waar dus niets mee gedaan werd. De eerstvolgende wedstrijd ging een enveloppe met al deze dingetjes met het adres erop van deze mevr dus mee. Voor de wedstrijd afleveren was geen optie omdat we bang waren om te laat te komen omdat we het adres nog moesten zoeken in de verder vreemde plaats. Na de wedstrijd waren we moe en besloten we dat de mevr. nog even op haar spulletjes moest wachten en alles ging dus weer mee terug. Een half jaar later wedstrijd twee, de volgende poging maar ook nu gebeurde hetzelfde en weer ging alles onverrichte zaken weer mee naar huis voor weer een half jaar in de lade te verdwijnen. Zo ging dat twee jaar lang tot vorige maand vanwege ons aangekondigde afscheid in de zwemwereld, we voor de laatste keer naar dit stadje togen. Op de heenweg was de eerste weg die tomtom aangaf afgesloten vanwege werkzaamheden dus niet langer zoeken en maar na de wedstrijd proberen. Op de terugweg waren we net de plaats uit toen we er weer aan dachten. Dus vlug tomtom weer aangezet die ons netjes liet omdraaien en via allerlei landweggetjes weer terug stuurde. Inderdaad 'terug' stuurde, want hoe langer we reden hoe meer we er achter kwamen dat we terug reden naar het zwembad. Toch maar gedaan wat tomtom zei en toen we het zwembad op een kleine afstand links zagen liggen was het voor ons duidelijk dat hij ons terugstuurde. Maar wie schets onze verbazing op dat moment stuurde hij ons rechtsaf en kwamen de magische woorden "bestemming bereikt

". Het adres lag op loopafstand van het zwembad. Even lagen we in een deuk en vlug ging de enveloppe in de brievenbus. We hadden graag nog even het gezicht gezien van de betreffende dame op deze gift die er twee jaar over gedaan had om bij haar te komen :-))) Groetjes.