woensdag 28 november 2012

Nieuw adres.

Het was me bij 'blogspot' een waar genoegen, maar ik heb toch maar besloten om te verhuizen en wel naa het volgende adres: http://datzalwel.wordpress.com/ Groetjes.

zaterdag 3 november 2012

Stil???

Alle puppies van onze oudste dochter hebben ondertussen een fijn tehuis gekregen. Twee ervan zijn naar de Belgische Ardennen verhuist wat hele fijne wandelingen belooft. Voor een derde die bij haar stamboom de naam Daantje mee kreeg kwam een mvr kijken die een oud klasgenootje bleek te zijn van Kitty. En wat het ook speciaal maakte zij luistert naar de naam Daniélle. Van de week kwam ik even bij oudste binnen wippen en werd enthousiast begroet door mama teckel een tweedde langharige teckel en een jonge mechelse herder. Mijn dochter die de puppies toch wel een beetje miste zei. Ik wist niet dat het zo stil kon zijn in huis met maar drie honden. En dan te bedenken dat ik een echt poezen mens ben :-)) Groetjes.

woensdag 26 september 2012

Schattig!!

Onze oudste heeft een nestje ruwharige teckels. 4 Stuks. Ik raad je aan niet te gaan kijken want je gaat voor de bijl . Ze hebben dan ook een mooie stamboom.Hier zie je twee van de schatjes , en nee dit is niet haar moeder. We noemen haar voor het gemak maar tante. Dochter heeft nl zo je ziet ook nog een langharige teckel en zelfs die gaat voor de bijl voor de kinderen van haar vriendinnetje. Ergens ben ik blij dat ze niet van mij zijn want ik zou ze allemaal willen houden en daar is ons appartement toch niet de juiste plaats voor.
Groetjes.

zaterdag 1 september 2012

Vervolg Lottum

Op vriendelijk verzoek hier nog enkele foto's van het rozenfestival.
Nu ik aan het plaatsen ben heb ik er eigenlijk pas erg in hoe veel foto's ik heb, en allemaal andere. Wel leuk om nog eens na te genieten. Hopelijk kunnen jullie dat ook een beetje.

woensdag 15 augustus 2012

Rozen.

Nooit heb ik zo veel rozen bij elkaar gezien. Ons laatste uitstapje met vriendinnen ging naar het twee jarig Rozenfestival in Lottum. Lottum dat bijna in zijn geheel bezig is in zijn bestaan te voorzien met het kweken en verhandelen van rozen overal ter wereld. Dit jaar was het festival op 10-11-12 en 13 augustus. Zaterdag hadden wij gepland en dat bleek een goede gok. Het weer was aangenaam, niet te warm niet te koud en vooral droog. Met de bus richting Venlo dan overstappen naar Lottum voor de prijs van ( lach niet, of juist wel ) van retour 4 euro. Toen namen we het voetgangers pontje over de Maas. Kosten 20 cent maar in geval van dit speciale feest nop. Het begon al op het veer dat versierd was met mooie rozen arrangementen. We zijn verder het hele dorp door gelopen waarbij er geen meter was zonder een of andere creatie met rozen uiteraard. Alle straten waren huis na huis versierd. De kerk was schitterend met in het midden de vloer als een Perzisch tapijt geknoopt met rozen. Een grote witte tent geheel in duizend en een nacht stijl. Een voetbalveld zelfs sinterklaas was er al álles van rozen. In een grote hal stonden minstens 100 allemaal verschillende rozen in vazen . Ongelooflijk hoeveel er zijn. Best vermoeid na zo'n 7 uur lopen streken we uiteindelijk terug in Venlo neer op een heerlijk terras aan het water voor een lekker dineetje zodat we na het laatste stuk met de bus al kwebbelend redelijk uitgerust weer thuis waren met op het fototoestel 205 ( bloos ) foto's. Groetjes.

vrijdag 20 juli 2012

Venco

Het kleine katje Venco wordt al een hele dame. Een eigenwijs donderstraaltje dat de oudere Geert - die helaas doof is geworden waarschijnlijk door ouderdom - vaak de stuipen op het lijf jaagt door onverwacht uit allerhande hoeken boven op hem te duiken. Zelfs op de kattenbak is ze niet veilig voor het speelse jonkie.Om dat Venco haar naam heeft leren kennen en daar sinds kort ook heel goed op reageert mag ze zo af en toe naar buiten. Dat ze zich zelf daar een beetje kan overschatten blijkt uit het volgende. Achter het huis staan 20 mtr hoge bomen en prachtige struiken om in weg te kruipen, wat ze prachtig vind. Toen Sandra haar riep om binnen te komen kwam ze vrolijk aan gehuppeld, om plots stil te blijven staan. Ze hoorde hoog in de bomen het gekoer van een paar duiven. Sluipend ging ze op het in de tuin staande vogelhuisje af en klom er boven op.Toen op haar achterpootjes bleef ze staan mekkeren. Het verschil was nog minstens 18 mtr. Of ze het begreep dat we haar uitlachte weet ik niet maar na enkele minuten gaf ze het toch maar op en nam ze genoegen met wat haar baasje voor haar klaar gezet had. Groetjes.

zondag 1 juli 2012

medaille

Niet dat ik een medaille heb gekregen. Maar het zal zo'n twee jaar geleden zijn dat mijn oog viel op een kleine rubriek waarin mensen hun hobby kenbaar konden maken en wat ze evt te kort kwamen van een of andere verzameling. Een mevr. uit een plaats waar ik twee keer per jaar kwam (vanwege jureren van een synchroonzwemwedstrijd) vroeg om medailles, kruisjes enz. Van dat spul had ik een behoorlijk aantal ergens ver weg in een lade liggen waar dus niets mee gedaan werd. De eerstvolgende wedstrijd ging een enveloppe met al deze dingetjes met het adres erop van deze mevr dus mee. Voor de wedstrijd afleveren was geen optie omdat we bang waren om te laat te komen omdat we het adres nog moesten zoeken in de verder vreemde plaats. Na de wedstrijd waren we moe en besloten we dat de mevr. nog even op haar spulletjes moest wachten en alles ging dus weer mee terug. Een half jaar later wedstrijd twee, de volgende poging maar ook nu gebeurde hetzelfde en weer ging alles onverrichte zaken weer mee naar huis voor weer een half jaar in de lade te verdwijnen. Zo ging dat twee jaar lang tot vorige maand vanwege ons aangekondigde afscheid in de zwemwereld, we voor de laatste keer naar dit stadje togen. Op de heenweg was de eerste weg die tomtom aangaf afgesloten vanwege werkzaamheden dus niet langer zoeken en maar na de wedstrijd proberen. Op de terugweg waren we net de plaats uit toen we er weer aan dachten. Dus vlug tomtom weer aangezet die ons netjes liet omdraaien en via allerlei landweggetjes weer terug stuurde. Inderdaad 'terug' stuurde, want hoe langer we reden hoe meer we er achter kwamen dat we terug reden naar het zwembad. Toch maar gedaan wat tomtom zei en toen we het zwembad op een kleine afstand links zagen liggen was het voor ons duidelijk dat hij ons terugstuurde. Maar wie schets onze verbazing op dat moment stuurde hij ons rechtsaf en kwamen de magische woorden "bestemming bereikt
". Het adres lag op loopafstand van het zwembad. Even lagen we in een deuk en vlug ging de enveloppe in de brievenbus. We hadden graag nog even het gezicht gezien van de betreffende dame op deze gift die er twee jaar over gedaan had om bij haar te komen :-))) Groetjes.

maandag 28 mei 2012

Het zit er op!!.

Best wel een beetje moe,( na 5 intensieve lange dagen )maar heel voldaan. We hebben ze allemaal bij de gelatine ruimte geholpen naar de plaats waar het sein gegeven werd voor het oplopen naar het podium en hun coaches mee begeleid voor hun plekje aan het bad vanwaar ze hun zwemsters konden volgen bij hun uitvoering. Daarna weer meegenomen naar de pers ruimte en verder naar het uitzwembad. 20 Landen deden mee in een strijd voor de eerste tweede of derde plaats in Europa van beste synchroonzwemster(s). 1 Soliste 2 bij het duet 8 bij de ploegen en 10 bij de combinatie + de reserves, maakt samen een heleboel prachtige zwemsters met schitterende badpakken. Bij het begeleiden van de coaches moesten we natuurlijk een stapje terug doen om uit het beeld te blijven van de gulzige camera's. Maar we stonden toch nog redelijk eerste rang en konden zo mee genieten. het was een geweldig spektakel en ongelooflijk wat een prestatie ieder leverde. Je kon je ogen af en toe niet geloven als zonder dat de zwemsters de bodem raakten (op straffe van diskwalificatie) een andere zwemster uit het water duwden en deze met een dubbele salto weer netjes in het water dook. Af en toe gingen er twee tegelijk de lucht in, iedere groep of soliste had haar eigen variatie's en eigen muziek. Het publiek genoot met volle teugen. Het draaiboek werkte perfekt en de wedstrijden liepen op rolletjes. Elke sessie begon op tijd en was op tijd klaar, soms zelfs een minuut eerder. Zondag waren de finale's en het hele gedeelte synchro stadion was uitverkocht. Toen Nederland aan de beurt was leek het stadion te ontploffen zo enthausiast was het natuurlijk heel veel nederlands publiek. Een echt kippevel moment. Ook verder was het fantastisch geregeld, auto's en busjes reden af en aan om alle zwemmers, jury, mensen van de muziek etc. etc. allemaal van het vliegveld of station naar hun hotels te brengen. Daarna ook weer elke dag van en naar hun hotel. De catering was prima geregeld ook voor alle vrijwilligers. Karrevrachten water werd aangevoerd voor de vele koelkasten waar ieder naar behoefte uit kon nemen en zo kan ik nog wel even doorgaan. In een woord het was super. Een prachtig afscheid voor mij want voor mij zit het er op na ongeveer 30 jaar. Nu nog 30 jaar fietsen met Jan :-)) Groetjes.
Ps De winnaars waren bij elk onderdeel, als Rusland mee deed 1 Rusland 2 afwisselend Oekraine/Spanje of Spanje/Oekraine. Deed Rusland niet mee dan kwam als derde Italie. Maar voor allemaal geld PETJE AF.

zondag 13 mei 2012

EK 2

4 Jaar geleden heb ik met veel plezier mee kunnen helpen bij een groot evenement n.l een EK zwemmen. In het prachtige "Pieter van den Hoogenband zwemstadion" in Eindhoven kwam heel de top van het zwemwereldje bij elkaar om te strijden voor de titel van snelste zwemmer beste schoonspringer of synchroonzwemmer van Europa. Alle grote namen waren present. Zo'n evenement zou normaal gesproken de eerste 15 á 20 jaar niet meer terug komen maar door omstandigheden als het niet op tijd klaar hebben van alle faciliteiten in Antwerpen, kreeg Eindhoven een paar maanden geleden de vraag of ze de organisatie van het EK 2012 opnieuw wilden organiseren. Omdat het zo kort dag was zouden nu alleen het springen en synchroonzwemmen hier plaats vinden en het wedstrijd zwemmen elders. Vanwege de perfekte organisatie 4 jaar geleden was aan Eindhoven gedacht. Het draaiboek lag er nog en zo begon Nederland enthousiast aan de mega klus. Op de dag dat het mailtje binnenkwam voor weer mee te helpen was het niet moeilijk om ook weer in te stappen. Te meer omdat het ook om mijn eigen hobby gaat. 20 Landen hebben zich aangemeld Rusland ,Belarus, Frankrijk Duitsland Nederland en noem maar op. Je kunt je voorstellen wat alleen al het logistieke deel om al die sporters van stations en vliegvelden hier in een hotel te krijgen gigantisch is. Ook onze jongste dochter helpt mee. En zo gingen wij gisteren al om onze accreditatie op te halen. Ook die wordt geregeld voor iedereen die ook maar iets ermee te maken heeft hetzij als deelnemer of als medewerker. Wij staan dus weer eerste rang bij het genieten van wat iedereen weer gaat presteren. Zo'n evenement kan natuurlijk niet zonder mascotte en daarvan kregen wij er eentje mee bij onze accreditatie. Ze staan nu even samen op de kast om daarna te verdwijnen ín de kast of in een klein kinderknuistje, want ja alles gaat gewoon verder en dan is het weer tijd voor het WK voetbal ( alleen om te kijken hoor ) en natuurlijk onze jaarlijkse 4 landenrit, maar nu eerst even dit!! Groetjes.

maandag 23 april 2012

Bemoei u niet teveel.....

Toen een kennis steeds weer werd verbeterd door zijn vrouw, vertelde hij het volgende en ook hierbij moest hij in het begin steeds weer zeggen, "hou eens even stil ". " Op een boerderij lag een paard treurig en ziek op de grond in een stal. De dierenarts kwam er bij en deze stelde na grondig onderzoek. " Over drie dagen kom ik terug en dan moet hij staan anders krijgt hij een spuitje." " Toen de arts weg was sprak het varken dat de stal deelde. Sta op want anders is het gedaan met je. Het paard deed zijn best maar viel steeds weer terug . Ook de tweedde dag bleef het varken aanhouden, sta op jongen anders krijg je een spuitje. Na veel pogingen lukte het paard nog steeds niet om op te staan. De dag waarop de dierenarts en de boer op het erf aan kwamen zei het varken. In gods naam sta op daar komen ze al aan. Het paard kreunde en steunde en met een paar x-benen wankelend bleef het staan. Hoera zei de boer , hij staat. Ik ga feest vieren , en slachte het varken ". Het moet gezegd zijn vrouw lachte net zo hard als wij, want ze kende de praatjes van haar man al héél lang en weet wat ze waard zijn.:-).
Groetjes.

vrijdag 20 april 2012

- - -kort- - kort- -

Gelezen , een leuke anecdote. Bram een stoer knaapje dol op een partijtje straatvoetbal met vriendjes maar minder op school, kwam op een dag thuis met zijn rapport. Geheel in de ban van zijn grote hobby deelde hij zijn moeder mee. "Mam, mijn contract met groep 5 is met een jaar verlengd ". :-). Ook het volgende bleef mij even bij. Oordeel niet te vlug. Een jong meisje stond te liften toen een haveloos gekleedde man naar haar toe kwam. " Heb je misschien 50 cent? " "Ja zei het meisje "en wilde het al geven. "Nee," zei de man "hier ik heb nog 1 euro, dan kun je een kaartje kopen voor de tram , het is veel te gevaarlijk voor zo'n jong meisje om te liften. " Groetjes.

maandag 26 maart 2012

Herinnering.

Bij Leo op het blog viel het woord Posbank en meteen kwamen de herinneringen boven. Van de fietsvakantie met de plaatselijke club "Kajotters".Helemaal vanuit St Oedenrode waar ik op 16 jarige leeftijd nog woonde gingen we met een groep van zo'n 20 jeugdige en 2 begelijders op de fiets naar Schaasberg bij Arnhem, waar we tochtjes zouden gaan maken naar o.a de Posbank en oorlogsmuseum Overloon. Op die leeftijd wil dat allemaal niets zeggen en ga je gewoon. Een avond in de jeugdherberg is me daarbij altijd bij gebleven door de prachtige verhalen van een Aalmoezenier en zijn vermogen om ieder mee te laten doen aan alle aktivitijten. Op een avond ging hij met ons een toneelstukje opvoeren. Daarvoor had hij,zo zei hij 3 slanke dames nodig die hij ook zelf aan wees en dat werden dus 3 volslanke meiden die 3 slanke dennen moesten voorstellen. Ze moesten met de armen omhoog op en neer deinen in de wind die werd geblazen door een flinke jongeman die een stormwind moest veroorzaken.Een volgend door hem aangewezen "vrijwilliger "moest geknield voorover gebogen een berg voorstellen, en daar weer achter kwam een meisje langzaam omhoog als de opkomende zon. De aalmoezenier was zelf vader . Het toneel was nu als volgt. De wind waaide hard( de jongen blies ) daardoor bewogen de drie dames als slanke dennen, de zon kwam boven de berg uit en als laatste moest een meisje hard komen aanrennen en roepen "vader vader wat hebt u nu toch gedaan". De vader antwoorde "ik heb jullie allemaal voor schut laten staan ". In die tijd was dat voor ons als pubers lachen geblazen en een reden dat ik het ook nooit vergeten ben. Ach ja !!

zondag 11 maart 2012

( Klein berichtje ) Te schoon??

Gelezen in de "Kijk ".

Vrouwen zouden , doordat er van ze verwacht word dat ze er altijd verzorgd en netjes uit moeten zien , veel vaker last hebben van astma en andere auto-immuumziektes dan jongens. Doordat ze niet vies mogen worden worden ze vaker en sneller ziek. Hallo mannen!! Moddergevechten zijn dus zo slecht nog niet.
Groetjes. 

dinsdag 28 februari 2012

Donderstraaltje.

5 Dagen ging ze als een wervelwind door ons appartement. De eerste dag kroop ze weg onder de kast waar net een muis onder kan. Toen de dame een beetje gewend was begon het er steeds meer op te lijken of we bij een stormwind de deur open hadden laten staan. Dat lag ook wel aan mij zelf want ik was niet te beroerd om balletjes te draaien van alu-folie waar ze als een bliksemschicht achteraan ging. Ik heb het nu natuurlijk over onze twee logeetjes, de kleine vondeling "Venco "en de oude bejaarde heer "Geert ". De twee poezen van dochter die voor een korte vakantie weg was. We hebben genoten van ze, van de rare bokkensprongen en het tevreden gespin na een lekker maaltje of een aaibeurt ( wat dat dan ook mag zijn :-) ) . Toen ze weg waren heb ik onder de kast met langstelige lepels nog balletjes wollen muizen en ander speeltuig vandaan geschraapt. De rust is weergekeerd gelukkig maar ze zijn bij elke vakantie weer van harte welkom.
Groetjes.

zaterdag 11 februari 2012

Vrolijke noot.

-6 Graden en een ijzige wind, de vogeltjes buiten gevoerd en nog een hele zaterdagmiddag voor me. Ik moest nog een paar boodschappen doen en besloot daarom richting centrum te lopen waar de zaterdagse markt stond. Halverwege had ik vanwege de wind wel een beetje spijt want alles wat ik nodig had was ook om de hoek te koop.'t Is hier dan wel geen Rusland maar toch moest je bij een aantal figuren die je tegenkwam goed zoeken wie er onder de dikke jassen en mutsen verscholen zat:-). Het bezoekje aan de markt duurde dan ook niet erg lang. Op de terugweg viel het aangenaam mee. De wind in de rug en de zon in het gezicht, ik ging zo waar wat langzamer lopen. In de verte hoorde ik vrolijke muziek, waarschijnlijk iemand de radio ietwat hard staan. Maar de muziek werd steeds luider en er had zich een groepje mensen verzameld waar ik toch een of ander zogenaamd dweilorkestje vermoedde. Dichterbij gekomen kreeg ik de neiging om mee te deinen op de vrolijke klanken. In een grote etalage had dit slimme orkestje zich naast elkaar opgesteld beschermd tegen wind en kou en speelde de sterren van de hemel. Iedereen in de buurt ging blijer kijken  Wat een vrolijke noot al niet vermag. En om dat gevoel nog even vast te houden  heb ik maar een paar lekkere chocolade bollen gekocht en met een kop hete koffie kom ik de winter wel door.
Groetjes.

dinsdag 31 januari 2012

carnaval

Het loopt weer tegen carnaval, de dagen zijn weer gevuld met boerenbruiloften prinsen uitroepingen bonte avonden liedjes concoursen etc. Weken zo niet maandenlang word gewerkt aan weer de mooiste praalwagen of mooiste pékske. Dit jaar heeft de N.O.S  besloten om in Weert de optocht te filmen . Dat geeft natuurlijk nog een extra motivatie. En bij dat alles horen natuurlijk weer een paar mopjes uit de jaarlijkse carnavals krant.
In een bruin cafe'tje  zitten twee mannen te praten over het ouder worden.Het probleem met vrouwen is volgens Sjaak dat ze allerlei truukskes gebruiken om dat ouder worden te verbergen. Je hebt helemaal gelijk zegt Wiel, maar ik ken een middel om ze te ontmaskeren.Als je wilt weten of je vrouw hardhorig word dan moet je op 10 mtr afstand van haar gaan zitten en een vraag stellen. Als ze geen antwoord geeft dan a je op 5 mtr afstand zitten en stelt de vraag opnieuw. Als je weer geen antwoord krijgt op 2 mtr en daarna op 1 mtr. Sjaak vindt het geweldig en als hij thuis komt neemt hij de proef op de som. Terwijl zijn vrouw in de tuin de was aan het ophangen is gaat Sjaak op zo'n 10 mtr afstand van haar zitten en vraagt  : "schat wat eten we vandaag? ".Er komt geen antwoord en dus gaat Sjaak op 5 mtr zitten en vraagt : "schat wat eten we vandaag ? ". Weer geen antwoord , dan naar 3 mtr en als laatste staat hij achter aan en weer : : schat wat eten wij vandaag ". Zij draait zich om en zegt ge-ergerd : "Voor de vierde en laatste keer boerenmoes met speklappen ".
 
5 mannen zitten in een cafe'tje , zegt Tjeu de'n eerste "Ik heb een tweeling gekregen na dat mijn vrouw "Twee vrouwen " van Harry Mulisch had gelezen. Zegt Jan de tweede: " Ik heb een drieling gekregen na dat mijn vrouw: "De drie musketiers "van Alexandre Dumas had gelezen. Zegt Rob de derde : Ïk heb een vierling gekregen toen mijn vrouw "vijf vrouwen van Aino Trosell had gelezen. Plotseling staat de vijfde en laatste op rent nar zijn jas en heeft de klink al in zijn hand als Tjeu vraagt, "wat ga je doen?. Zegt de laatste van de 5. "Ik moet vlug naar huis want mijn vrouw is "Ali Baba en de veertig rovers "aan het lezen.
Groetjes.

dinsdag 24 januari 2012

Vervolg kleine vondeling.

Op 31 dec 2011 kwam het kleine katje dus heel onverwacht maar heel welkom bij jongste dochter in huis. Die stilletjes hoopte dat niemand zich zou melden na de opgehangen briefjes en de check up bij de dierenarts. Die kon geen chip vinden en dacht dat het van  een verwilderd nestje  kon zijn. Daar heeft de goede man waarschijnlijk gelijk in, want het katje dat de koelkast al heel snel wist te vinden en het s'morgens zodra het Sandra ziet het op een hardverscheurend miauwen zet kwam bijna niet bij geeten maar werd bij het sterker worden ook weer zéér argwanend tegen nieuwe mensen. Het goede is wel dat ze van een schuw beestje nu al een echte spring in het veld aan het worden is waar geen balletje of veertje veilig voor is en echte bokkesprongen maakt om haar prooi te bespringen. Ook heeft ze haar een keer boven uit de gordijnen moeten plukken. De oude kat Geert is ook bijna om al laat Venco ( haar naam vanwege de kleur ) hem geregeld een ongelijk schrikken van die spontane onverwachte kattenstreken. Het zal nog even duren voor ze de angst voor vreemden kwijt raakt maar met alle aandacht komt dat zeker goed. Sandra brengt haar af en toe mee zo dat ze kan wennen voor als ze op wintersport gaat en de beide poezenbeesten hier komen logeren.  Ik ben benieuwd hoe dat gaat het lijkt me wel heel leuk.
Groetjes.

vrijdag 13 januari 2012

Beetje pech, beetje geluk.

Vorige week vierde een broer van me zijn 40 jarig huwelijk. Een 20 tal km. bij ons vandaan in een heel leuk zaaltje met  een lekker etentje, met op het laatst een heuse ijskar in de zaak en elke denkbare koffie die je wou hebben , met elke soort likeur en lekkere bonbons.  Doordat er geen muziek was konden we naar hartelust al onze laatste nieuwtjes vertellen aan iedereen en iedereen aan ons.Voldaan na een fijne dag gingen we weer huiswaarts waarbij het ons opviel dat de auto die normaal gesproken bij elke stop en een beetje bocht waarbij  de rem gebruikt moet worden ,afslaat, ( het z.g start/stop systeem ) nu gewoon door bleef lopen alsof hij niet warm wilde worden. Thuis gekomen zag Jan dat de rechterachterband slap was. Geen geluk dus maar wel dat we er mee thuis zijn gekomen. Er bleek een grote schroef in gereden te zijn. En dat de  vriend van jongste dochter heel goed met auto's is zo dat hij de volgende dag al weer gemaakt was is natuurlijk ook wel een beetje geluk te noemen. Maar voorlopig vind ik het wel weer mooi geweest,  meer geluk bij ongeluk hoeft echt niet.
Groetjes.

maandag 2 januari 2012

Poes Wim.

De laatste keer dat ik een paar dagen op de poezen van onze jongste paste, viel het me op dat de grote zwarte kater Wim in die drie dagen nauwelijks van de bank kwam. Ook later toen de baasjes weer allang thuis waren bleef hij lethargisch en vermagerde ook sterk. Dus naar de dierenarts met het arme beest. Na onderzoek bleek hij een ernstig nierprobleem te hebben, nadat hij veel vocht ingespoten had gekregen en met een lading medicijnen en dieetvoeding leek het weer te gaan. Maar niet voor lang. Na enkele dagen begon hij zichtbaar zwakker te worden en nog meer af te vallen. Ik schrok toen ik hem na een paar weken weer zag. Voor morele steun ben ik woensdag 27 dec. met mijn dochter mee gegaan die weer met hem naar de dierenarts ging met het bange vermoeden dat het allemaal voor niets was geweest. En zo was het ook. De dierenarts heeft hem heel rustig in laten slapen. een heel droevige gebeurtenis als je van je dieren houdt maar hem ook niet uit eigen belang langer wil laten lijden. Zaterdag 31 dec ging mijn oudste dochter nog even naar de winkel om de laatste lekkernijen voor hun vrienden te halen om een gezellige jaarwisseling te vieren. Op het grote parkeerterrein voor de winkel liep tussen de auto's en af en toe schrikkend van voortijdig vuurwerk een heel klein zwart katje, amper 10 weken. De schrik sloeg haar om het hart zo'n klein beestje liep daar alleen door die mensen massa. Dit gaat niet goed aflopen dacht ze en daarom pakte ze het diertje op en nam het mee naar huis. Maar thuis heeft ze 4 honden en er kwamen er nog meer mee met de gasten. Op zich geen probleem want ze heeft een héél grote tuin maar voor een zwervertje niet precies de juiste opvang plek. Toen dacht ze aan haar zus die verdriet had om haar kater en belde haar op. Na 10 min stond die met haar vriend al voor de deur, en wie een beetje van poezen houd weet dat ie nooit naar jonge poesjes moet gaan kijken want je gaat voor de bijl.En zo geschiede. Of het zo moest zijn, het katje heeft alle geluk van de wereld gehad dat het zo snel een nieuw tehuis heeft en haar baasje heeft geen tijd meer om te treuren zo vrij en brutaal als dat kleine ding zich gedraagt.Op briefjes bij de super heeft nog niemand gereageert dus begint ze nu toch aan een naam te denken.Eind goed al goed.
Groetjes.